Het coronavirus heeft heel wat verdere vakanties on hold gezet, maar ook heel wat nieuwe vakantie-ideeën helpen ontstaan. Zelf had ik nooit verwacht om in België op trektocht te gaan, laat staan het zo mooi te vinden. Toch kwam er nog net iets meer bij kijken dan verwacht aangezien iedereen precies op trot ging in eigen land.
Voorbereiding (of het gebrek eraan)
Het idee om de Transardennaise te wandelen als onze Afrikareis niet door zou gaan, speelde al een tijdje in mijn hoofd. Later was het dan “de Transardennaise of misschien een GR-pad in de Ardennen”. De hele coronasituatie in combi met een nieuwe job, een lichte achillespees ontsteking (waardoor de dokter een lichte rugzak en elke avond ijs leggen aanraadde), een grote “ik zie wel, ik boek gewoon een paar dagen op voorhand” attitude én het feit dat IEDEREEN eind augustus naar de Ardennen leek te trekken, zorgde ervoor dat de plannen nog serieus wijzigden. Blijkbaar is een paar dagen op voorhand nog hotelletjes of B&Bs vinden niet zo simpel. Wat ik wél gevonden had, was gezelschap aangezien mijn ouders beslist hadden om mee te gaan. Een Googlenamiddagje later was het geboekt: we zouden op 2 dagen van Malmedy naar Bullingen stappen, om op dag 3 weer terug naar Bütgenbach te wandelen en dan met de bus weer aan de auto in Malmedy te geraken.
Dag 1: Malmedy – Robertville
Onze eerste dag begon pas na de middag. We gingen na de middag op’t gemak naar Malmedy, dronken daar nog een pintje en gingen op pad voor een etappe van 12 kilometer. We deden er in totaal een 3,5 uur over, wat met de bijna 500 hoogtemeters wel een goed tempo was.
Wanneer je de GR56 in deze richting wandelt vanuit Malmedy, is het eerste wat je doet de kruisweg op wandelen. Het is een hele mooie weg, maar starten met een 100-tal hoogtemeters hakt er wel goed in. De rest van de weg gaat langs velden en bossen en is een mooie afwisseling tussen smalle paadjes en stukken verharde weg. Wat een afwisseling qua uitzichten! We spotten ondertussen ook een slang, dus ook qua “wildlife” valt er in België wel wat te beleven. Al werd de slang later wel verslagen door een dinosaurus-standbeeld in iemand zijn tuin. I kid you not (zie foto atuurlijk wel België: we vertrokken in de zon en later op de dag sloeg het weer om en kregen we er nog een onweersbuitje bij. Meestal wordt er afgeraden om het bos in te trekken als het dondert, maar als je er in zit moet je er natuurlijk wel uit 🙂 Gelukkig was het nog altijd warm en doet een goede regenjas & regenhoes voor de rugzak wonderen.
Na alle hoogtemeters en het slechter geworden weer, kwam Robertville precies op tijd. We hoopten er nog wat open restaurantjes te vinden, maar helaas: corona. Gelukkig konden we nog eten in ons hotel.
Wat smaakte dat, wat “boerenkost” met een Karmelietje of 2 erbij! Bij deze ook oprechte kudo’s voor Chez Phil, een aanrader als je een overnachtingsplaats zoekt in de buurt van Waimes. Verzorgd, prijs kwaliteit meer dan OK en supervriendelijke mensen. Heb ik trouwens al vermeld dat ze er Karmelietjes serveren? 😉
Dag 2: Robertville – Büllingen
Op dag 2 wachtte ons de zwaarste etappe van de wandeltrip: een dikke 24 kilometer met 400 hoogtemeters. Het begint heel erg mooi langs het meer van Robertville en volgt later een heel stuk langs de Warche. De eerste helft tot aan het meer van Bütgenbach is het mooiste, maar ook het vermoeiendste deel van de tocht. Een meevaller voor ’s middags is de Aldi van Bütgenbach waar de GR56 gewoon passeert. Ideaal om even te bekomen.
Daarna wandelden we verder langs het meer van Bütgenbach richting Büllingen. Rond en op het meer viel het ook wel op hoe populair een vakantie in eigen land was deze zomer: het was er een drukte van jewelste.
De laatste kilometers begonnen wel door te wegen: het waren niet de mooiste kilometers van de dag en ze leken daardoor nogal lang te duren. Maarrrrrr als je dan toekomt in een hotel met een zwembad en een vrij fancy restaurant in vergelijking met de dag ervoor (sorry Phil!) dan ben je dat snel vergeten. Tip van de dag: zo’n jetstream in een zwembad is de max om op te zetten als je lang gewandeld hebt. Natuurlijk niet om tegen de stroom in te zwemmen, wel om je beentjes voor te hangen en even een massage’ke te hebben. Merci Haus Tiefenbach voor die levensles!
De weg terug
Op onze derde en laatste dag was het “op’t gemakske” terug naar Bütgenbach wandelen. We moesten daarvoor weer langs het meer passeren en namen dus de andere kant. Mooi, maar niet meer dan dat. Eens aangekomen in Bütchenbach bleek de busverbinding toch niet je dat, dus hallo taxi. Natuurlijk ben je dan wel snel op je bestemming, dus gingen we in Malmedy nog eventjes de GR56 in de andere richting verkennen. Aangezien Malmedy in een dal ligt, betekent dat dus weer een serieus klimmetje omhoog en door onze vele kilometers de dagen ervoor, hebben we dat niet te lang getrokken. Tijd om af te sluiten in een restaurant in Malmedy en een welverdiend ijsje!
Praktisch
- Etappe 1: Malmedy-Robertville. 12km, 495 hoogtemeters
- Etappe 2: Robertville – Büllingen: 24,34km, 397 hoogtemeters
- Etappe 3: Büllingen-Bütchenbach: 7,88km, 89 hoogtemeters
Twijfel je om een stapvakantie te doen in eigen land? Zeker doen! 🙂
EfkesWeg 
Ja je wordt in deze tijden steeds creatiever met je uitstapjes. Als je een jaar geleden zou zeggen tegen ons dat we een hele week zouden gaan reizen door ons eigen Nederland dan had ik je uitgelachen. En dan kom je er pas achter dat er hier in de buurt genoeg leuke dingen zijn die je kunt ondernemen en dat je niet altijd ver weg hoeft te gaan! Jullie hebben in ieder geval een mooie wandeling van drie dagen gemaakt door een prachtige omgeving!
Groetjes,
Sanne, Sophie en Joep (https://www.reiskoe.nl/)
LikeLike
Ja inderdaad! Een mens wordt creatief met de opties die er zijn 😉
Groetjes, Elia
LikeLike